“Beşimiz de o koltuğa 5 dakika uzaklıktaki yerlerde mi oturduk peki hep?
Hayır, Hayat böyledir çocuklar.
Ama başka bir şey keşfettim.
Beşimiz nerede birlikteysek oturma yerimiz orasıydı.”
Sıkı HIMYM takipleri bu repliği direk hatırlayacaktır. Evet doğru bildiniz HMYM’ın son bölümü(7×14)’nin kapanış replikleri 😉
Bu kapanış bende bu kadar iz bıraktıktan sonra hiç birşey paylaşmadan olmazdı. Sanırım bundan sonra hiç unutamayacağım sahnelerden biri olarak sanırım artık beynime kazındı.
Ailemizden sonra bazen daha önce yanımızda hep arkadaşlarımız var. Herşeyi beraber yaşıyoruz, tadıyoruz, üzüntülerimizi paylaşıp hem dert ortağı hem sırdaş oluyoruz, hayatı beraber öğreniyoruz. Beraber gülüp eğleniyoruz. Kimsenin bi anlam veremediği saçma şeylere (zuze zuzee zuzzz gibi 😛 ) sonsuz kahkahalar atabiliyoruz.
Bir diğer yandansa hayat akıyor. Yaşamlarımız istemli ya da istemsiz bir şekilde değişiyor. Büyüyoruz. Yanımızdaki insanlar değişiyor, yeni arkadaşlarımız oluyor. Bir nevi ailemiz genişliyor 🙂
Ama hayatı beraber öğreniyoruz dedim ya işte hayatı beraber öğrendiklerimiz her zaman yanımızda olmuyor. Belki yanımızda olmayanları özlediğimiz için bi yerden sonra bu sahneler bizleri daha bi burkuyor. Belki de büyümek istemeyip, değişmek istemeyip eski yerlerimizde kalmak istediğimiz için.
Ama Ted’in tabiriyle “Hey kids” hayat değişiyor. Bu duygusal yazı için özür diliyor ve tüm yanımda olmayan arkadaşlarıma ithaf ediyorum..